पेन्टेकोस्ट सधैं आइतबारमा पर्ने गर्दछ । यसले एउटा अद्भुत र ऐतिहासिक घटनाको सम्झना दिलाउँछ — तर के भयो भन्ने मात्र होइन, कहिले र किन भयो भन्ने कुरामा पनि परमेश्वरको योजना प्रकट हुन्छ। साथै, यसले तपाईंलाई एक शक्तिशाली आत्मिक उपहार प्रदान गर्दछ।

पेन्तिकोसमा के भयो ?

पेन्टेकोस्टको दिन, पवित्र आत्मा येशूका चेलाहरुमा बास गर्न आउनुभयो। यही दिन चर्चको आधिकारिक जन्म भएको दिन हो। यो घटना प्रेरितहरूको पुस्तक अध्याय २ मा लेखिएको छ।  त्यस दिन, परमेश्वरको आत्मा येशूका पहिलो १२० चेलाहरुमा ओर्लनुभयो र तिनीहरूले संसारभरका भाषाहरूमा ठूलो स्वरमा घोषणा गर्न थाले।यो अलौकिक कार्यको प्रभावले सम्पूर्ण यरूशलेममा कौतूहल फैलायो, र हजारौंजना त्यो दृश्य हेर्न दौडिए | भेला भएका भीडको अगाडि, पत्रुसले पहिलो सुसमाचार सन्देश सुनाए। त्यस दिन करिब तीन हजार जना विश्वासी भए” (प्रेरित २:४१)। यही दिनदेखि सुसमाचार संसार भर फैलन थाल्यो।

यो घटना येशूको पुनरुत्थान भएको ५० दिनपछि भयो। यी ५० दिनमा उहाँका चेलाहरू पूर्ण रूपमा विश्वासमा दृढ भए। पेन्तिकोस आइतबार तिनीहरू सार्वजनिक भए र इतिहास परिवर्तन गरे। तपाईं पुनरुत्थानमा विश्वास गर्नुहुन्छ वा गर्नुहुन्न ? त्यो दिनका घटनाहरूले हामीलाई पुनारुथान को बारेमा प्रस्टै बताउदछ |




पेन्टेकोस्टको बुझाइ अझ गहिरो छ

पेन्टेकोस्टको यो सामान्य बुझाइ यथार्थ भए पनि पूर्ण छैन।
धेरै मानिसहरू त्यो ऐतिहासिक पेन्टेकोस्ट आइतबारको पुनरावृत्ति चाहन्छन्।
येशूका चेलाहरूले ‘आत्माको वरदानको प्रतीक्षा’ गरेर त्यो अनुभव पाएझैं, आज पनि धेरैले त्यही प्रतीक्षा गरिरहेका हुन्छन्।
तर यस्तो सोच्नु कि ‘प्रतीक्षा र प्रार्थना’ मार्फत आत्मा ओर्लन्छ भन्ने हो भने, त्यो दृष्टिकोण अपूर्ण र भ्रामक हुन सक्छ।
वास्तवमा, प्रेरित २ मा वर्णन गरिएको पेन्टेकोस्ट पहिलो पेन्टेकोस्ट थिएन।

मोशाको व्यवस्थाबाट पेन्टेकोस्ट

‘पेन्तिकोस्ट’ वास्तवमा पुरानो नियमको वार्षिक चाड थियो। मोशा (१५०० ईसापूर्व) ले वर्षभरि मनाउन धेरै चाडहरू स्थापना गरेका थिए । निस्तार चाड यहूदी वर्षको पहिलो चाड थियो। निस्तार चाडको दिनमा नै येशूले क्रूसमा आफ्नो प्राण अर्पण गर्नुभयो। निस्तार चाडको थुमाको बलिदानको लागि उहाँको मृत्युको सही समय चिन्हको रूपमा उल्लेख गरिएको थियो ।

दोस्रो चाड पहिलो फलको चाड थियो ।मोशाको व्यवस्थाले निस्तार चाड सकिएको भोलिपल्ट आइतबार यो चाड मनाउन भनिएको थियो।येशू आइतबार बौरी उठ्नुभयो, त्यसैले उहाँको पुनरुत्थान पहिलो फलको चाडमा नै भयो । उहाँको पुनरुत्थान ‘पहिलो फल’ मा भएको हुनाले, यसले हाम्रो पुनरुत्थान पछि आउनेछ ( उहाँमाथि विश्वास गर्ने सबैको लागि ) प्रतिज्ञा गरेको थियो। उहाँको पुनरुत्थान शाब्दिक रूपमा पहिलो फल हो, जसरी उक्त चाडको नामद्वारा पहिल्यै भविष्यवाणी गरिएको थियो।

पहिलो फलको आइतबारदेखि ठीक पचासौँ दिनमा यहूदीहरूले पेन्टेकोस्टको पर्व मनाउँथे। पेन्टेकोस्ट शब्द नै ग्रीक भाषाको ‘पेन्टेकोस्टे’ बाट आएको हो, जसको अर्थ पचास हो। यो सात साताका दिन गनी मनाइने भएकाले यसलाई हप्ताहरूको चाड पनि भनिन्थ्यो। जब प्रेरित २ मा वर्णन गरिएको पेन्टेकोस्टको घटना भयो, त्यसबेलासम्म यहूदीहरूले करिब १५०० वर्षदेखि यो पर्व मनाइरहेका थिए। पत्रुसको सुसमाचार सन्देश सुन्न विभिन्न राष्ट्रहरूबाट मानिसहरू यरूशलेममा उपस्थित थिए, किनभने तिनीहरू व्यवस्था अनुसारको पेन्टेकोस्टको पर्व—अर्थात् शावुत—मनाउन त्यहाँ आएका थिए। आज पनि यहूदीहरूले यस पर्वलाई शावुतको रूपमा मनाउँछन्।

पुरानो नियममा हामीले पेन्टेकोस्ट कसरी मनाउनुपर्ने भनेर लेखिएको छ।

सातौं हप्ताहरू पछिको आइतवार (त्यो पचास दिनपछि) तिमीहरूले परमप्रभुको निम्ति नयाँ अन्नको बलि ल्याउँनेछौ। ¹⁷ त्यस दिन तिमीहरूले आफ्नो घरबाट दुइवटा खमीर मिसाएको रोटी ल्याउनु पर्छ खमीर अनि सोह्र बटुको पीठो प्रयोग गरेर यी रोटीहरू पकाऊ। त्यो डोलाउने बलिक लागि हुनेछ त्यो तिम्रो पहिलो उब्जनीबाट परमप्रभुको निम्ति अन्न बलि हुनेछ।

लेवी २३:१६-१७

पेन्टेकोस्टको शुद्धता: मनको प्रमाण

प्रेरित २ मा उल्लेखित पेन्तेकोस्टका घटनाहरू पुरानो नियमको पेन्टेकोस्ट (हप्ताहरूको चाड)सँग पूरै मेल खान्छन्। हामी यो बुझ्न सक्छौं किनभने ती घटनाहरू वर्षको एउटै दिनमा घटेका थिए। निस्तार चाडमा हुने येशूको क्रूसमा टाँगिएको घटना , पहिलो फलफूलमा हुने येशूको पुनरुत्थान , र हप्ताहरूको चाडमा हुने प्रेरित २ पेन्तिकोसले इतिहास मार्फत यी कुराहरूको समन्वय गर्ने दिमागलाई औंल्याउँछ । वर्षमा धेरै दिनहरू हुँदाहुँदै पनि येशूको क्रूसमा टाँगिनु, उहाँको पुनरुत्थान, र त्यसपछि पवित्र आत्माको आगमन वसन्त ऋतुको पुरानो नियमका तीन चाडहरूमा ठ्याक्कै हुनु कुनै संयोग होइन। यदि यी घटनाहरू योजनाबद्ध नभएको भए यस्तो परिपूर्ण तालमेल सम्भव थिएन। यस प्रकारको परिशुद्धता तब मात्र सम्भव हुन्छ जब यो सबै कुनै महान योजनाको अङ्ग हो।

के लूकाले पेन्टेकोस्ट घटना सिर्जना गरे?

कसैले तर्क गर्न सक्छ कि लूकाले (प्रेरितका लेखक) प्रेरित २ का घटनाहरूलाई पेन्टेकोस्टको चाडमा ‘घट्ने’ गरी रचेका थिए। त्यसैले उनी समयलाई पछाडि ‘मन’ गरेर कथा बनाएको हुन सक्छ। तर उनको वचनले प्रेरित २ ले पेन्टेकोस्टको चाडलाई ‘पूरा’ गरेको कुरा प्रष्ट पार्दैन, न त त्यसको स्पष्ट उल्लेख गर्छ। किन उनी यति धेरै मेहनत गरेर ती नाटकीय घटनाहरूलाई ‘त्यस दिन’ हुने गरी वर्णन गर्छन्,, तर पाठकलाई पेन्टेकोस्ट कसरी ‘पूरा’ भयो भन्ने विषयमा स्पष्ट बुझाइ दिन सक्दैनन्।

वास्तवमा, लूकाले घटनाहरूको व्याख्या गर्नुको सट्टा यथार्थपूर्ण विवरण प्रस्तुत गरेका छन् जसका कारण आज धेरैजना थाहा पाउँदैनन् कि प्रेरित २ का घटनाहरू पुरानो नियमको पेन्टेकोस्ट चाडको दिनमै घटेका हुन्। धेरैले पेन्टेकोस्टलाई केवल प्रेरित २ बाट सुरु भएको सम्झन्छन्। आज अधिकांशलाई यी दुईबीचको सम्बन्ध थाहा नभएकोले, लूका सम्बन्ध सिर्जना गर्ने व्यक्ति हुन सक्दैनन्, र यसलाई प्रमाणित गर्ने कुनै आधार पनि छैन।

पेन्टेकोस्ट: एक नयाँ शक्तिको आगमन

बरु, लूकाले हामीलाई पुरानो नियमको पुस्तक योएलको भविष्यवाणी तर्फ संकेत गर्नुभएको छ। त्यो भविष्यवाणीमा भनिएको थियो कि एक दिन परमेश्वरको आत्मा सबै मानिसहरूमा खस्नेछ। प्रेरित २ को पेन्तेकोस्टले त्यो पूरा गर्‍यो।

सुसमाचारलाई सुसमाचार भनिनुको एक कारण यो हो कि यसले जीवनलाई नयाँ दृष्टिले हेर्न र राम्रोसँग बाँच्न सक्ने शक्ति दिन्छ। जीवन अब परमेश्वर र मानिसहरू बीचको एकता हो ।र यो एकता परमेश्वरको आत्माको वासस्थानबाट हुन्छ — जुन प्रेरित २ को पेन्तेकोस्ट आइतबारदेखि शुरू भयो। सुसमाचार यसमा छ कि हामी अब नयाँ स्तरमा जीवन बिताउन सक्छौं। हामी उहाँको आत्माबाट परमेश्वरसँग सम्बन्धमा बाँच्दछौं। बाइबलले यसलाई यसरी व्याख्या गर्छ:

तिमीहरू पनि त्यस्तै हौ। तिमीहरूले आफ्नो मुक्तिको बारेमा साँच्चो शिक्षा-सुसमाचार सुनिहाल्यौ। सुसमाचार सुनेपछि तिमीहरूले ख्रीष्टमा विश्वास गर्यौ। अनि परमेश्वरले आफ्नो विशेष छाप तिमीहरूमा लगाउनु भयो र तिमीहरूलाई पवित्र आत्मा दिनुभयो जुन उहाँले प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो। ¹⁴ पवित्र आत्मा चाँहि परमेश्वरले आफ्ना मानिसहरूलाई प्रतिज्ञा गरेका कुराहरू पाउँछौ नै भन्ने एउटा जमानत हो। यसले परमेश्वरमा हुनेहरूलाई पूर्ण स्वतंत्रता दिनेछ। यी सबको उद्देश्य हो परमेश्वरको महिमाको प्रशंसा ल्याउनु।

एफिसी १:१३-१४

परमेश्वरले येशूलाई मृत्युबाट बौराउनु भयो। अनि यदि तिमीहरूमा उहाँको आत्माले वास गर्छ भने, उहाँले तिमीहरूको शरीरलाई पनि जीवन-दान दिनुहुनेछ जुन मरणशील छ। उहाँले तिम्रो शरीरमा आत्माद्वारा जीवन-दान दिन हुन्छ जुन आत्मा तिमीहरूमा बस्छ।

रोमी ८:११

यो संसारले मात्र होइन, हामीले पनि आन्तरिक पीडा बोकेर पर्खिरहेकाछौं। हामीमा परमेश्वरको प्रतिज्ञाको प्रथम अंश सरह आत्मा छ। यसैले हामीलाई उहाँले आफ्ना सन्तान कहिले बनाउनु हुने हो भनेर उत्सुकतापूर्वक पर्खिरहेकाछौं। मेरो भन्नुको तात्पर्य, हामीलाई उहाँले हाम्रा शरीरहरूबाट कहिले मुक्ति दिनुहुनेछ भनेर पर्खिरहेकाछौं।

रोमी ८:२३

परमेश्वरको भित्री आत्मा अर्को पहिलो फल हो, किनकि आत्माले हामीलाई ‘परमेश्वरका सन्तान’ बन्ने रूपान्तरणको बाचा गर्दछ !

सुसमाचारले सम्पत्ति, आनन्द, प्रतिष्ठा, धन, र यस संसारका क्षणिक सुखहरूबाट होइन, सतत् र वास्तविक जीवन प्रदान गर्दछ। सुलेमानले यी खाली बुलबुलेहरू पाए । तर प्रशस्त जीवन परमेश्वरको आत्माको भित्री वासबाट आउँछ। यदि यो सत्य हो भने—परमेश्वरले हामीलाई आफ्नो भित्री वास बनाउन र सशक्त बनाउन आमन्त्रित गर्नुहुन्छ—त्यो साँच्चिकै सु समाचार पुरानो नियमको पेन्टेकोस्ट, खमीरले उठेको रोटीको उत्सवसँग, यही आउँदो प्रशस्त जीवनको चित्रण हो। पुरानो र नयाँ पेन्टेकोस्टबीचको मेलले परमेश्वर नै त्यस शुद्धताको स्रोत हुनुहुन्छ भन्ने कुराको स्पष्ट प्रमाण प्रस्तुत गर्छ। यसरी उहाँ प्रशस्त जीवनको शक्तिको मूल आधार बन्नुहुन्छ।